Bij de meeste straatnamen in Nieuw Kortenoord zijn er Wageningers die de kunstenaar nog hebben gekend. Ze leefden namelijk medio vorige eeuw. Gerrit Zegelaar is echter een oude meesterschilder uit de 18e eeuw. Hij werd geboren in Loenen aan de Vecht, werkte een groot deel van zijn leven (1719-1794) in Amsterdam, daarna in Utrecht en kwam op latere leeftijd naar Wageningen.
Op 15-jarige leeftijd begon hij met schilderen en tekenen. Hij schilderde dagelijkse taferelen, portretten en landschappen. De portretten waren vaak van werkende mensen, zoals een boer, een voerman, een dienstmaagd, een visverkoopster. Hij schilderde ook behangdecoratie, onder andere in een huis in Haarlem, in opdracht van de heer Quarles van Ufford. Naast schilderijen bestaan er ook aquarellen en krijttekeningen van Zegelaar.
Gerrit kreeg de bijnaam ‘de stomme’ vanwege zijn doofstomheid. In 1788 is Gerrit met zijn vrouw Maria van der Steen in Wageningen gaan wonen, misschien wegens financiële problemen en in Wageningen had hij familie. (Zijn vader was een Wageninger.) Maar Belle van Zuylen schreef in 1789 in een brief aan haar broer dat volgens haar Gerrit Zegelaar zijn verstand had verloren, want door zijn vertrek uit Utrecht was hij alle zorg en hulp kwijtgeraakt.
Hij was een getalenteerde meester. Hij komt ook voor in de Geschiedenis der Vaderlandsche Schilderkunst dat tussen 1816 en 1840 verscheen. De beroemde 18e eeuwse kunstverzamelaar Braamcamp had twee schilderijtjes van hem in zijn verzameling. Zijn werken worden nu nog regelmatig geveild en leveren dan enkele duizenden euro’s op. Een paar van zijn werken zijn als poster uitgebracht.
Door: Pauline Schakenbos