Gerard Slotboom

De kleine man met de trommel

Gerard Slotboom werd geboren op 2 augustus 1924 in Wageningen, hij was de jongste zoon van Hendrik Slotboom en Johanna Paulina Holewijn.
Gerard was zwakbegaafd.

Gerard groeide op in een gezin van 8 kinderen aan de Dijkgraafseweg.
Hij is nooit naar school geweest, het was in die tijd niet gebruikelijk dat kinderen zoals Gerard onderwijs konden volgen.
Al zijn (beperkte) vaardigheden heeft hij van zijn ouders, broers en zussen geleerd.
Als opgroeiende jongen liep hij al trommelend en mondharmonica spelend door de buurt waar hij woonde. Na het overlijden van zijn ouders, woonde Gerard 35 jaar bij zijn broer en schoonzuster Gerrit en Anna Slotboom.
Vele jaren kon men de vriendelijke Gerard vrijwel dagelijks tegenkomen in de Wageningse binnenstad, waar hij zijn vaste adressen had. Voor zijn broodje ging hij steevast naar bakker Mekking, bij slager Wijnveen haalde hij het beleg en vervolgens wandelde hij naar de markt om bij café ‘de Korenbeurs’ zijn belegde broodje te nuttigen met een kopje koffie . Behalve op woensdag, marktdag, dan liet hij in de zomer zijn broodje beleggen met aardbeien. Bij de bloemenkraam kreeg hij zijn wekelijkse bosje bloemen voor Anna. En niemand anders kreeg die bloemen, alleen Anna. Voor zijn dagelijkse scheerbeurt ging Gerard altijd naar zijn vaste kapper Bouw op de Markt, waar hij zijn eigen scheerapparaat had.
Bij grote evenementen stond Gerard altijd vooraan, want afzettingen golden voor hem niet. Bij drie traditionele gebeurtenissen , het jaarlijkse bejaardenuitje de aankomst van Sint Nicolaas in de haven en bij de vakantie kinderspelen was hij altijd aanwezig.

Direct na de oorlog waren het de grote lege biscuitblikken die diende als eerste trommel voor Gerard.
Al trommelend doorkruiste hij de binnenstad met een ererondje om het beeld van De Zaaijer bij de Landbouwhogeschool in de Heerenstraat.
Prof. Olivier kon dit wel waarderen en nam het initiatief om voor Gerard een ‘echte’ trommel te kopen.
Aldus geschiede.
De trommel werd intensief gebruikt en was tien jaar later totaal versleten.
De plaatselijke courant ‘De Veluwepost’ nam eind jaren vijftig het initiatief om geld in te zamelen voor een nieuwe trommel voor Gerard. Dat lukte en van het geld wat overbleef konden de reparaties aan de trommel en de trommelvellen betaald worden. Ook deze trommel werd intensief gebruikt.
Uiteindelijk was de trommel dusdanig kapot dat reparatie niet meer mogelijk was.
In 1965 was er onder de Wageningse bevolking een inzamelactie voor nieuwe instrumenten en uniformen voor het Signaalcorps HBS.
Gerard kreeg op 1 december 1965 van Sint Nicolaas namens HBS een (gebruikte) trommel met stokken en bandelier aangeboden in restaurant Stadsbrink. Bij deze gelegenheid werd er een foto voor De Veluwepost gemaakt door de fotograaf de heer J. Schmetz.
Enkele weken later wilde de fotograaf een afdruk bezorgen bij de familie van Gerard. Hij wist geen adres maar Gerard zou hem wel even de weg wijzen.
In de auto van de fotograaf ging de reis via Bennekom naar Ede. Deze besloot terug te keren omdat hij niet geloofde dat Gerard in Ede woonde. In Wageningen aangekomen wist Gerard weer uitstekend de weg……. richting Rhenen. Uiteindelijk heeft de fotograaf het juiste adres opgevraagd bij de redactie van ‘De Veluwepost’ in de Vijzelstraat.
En Gerard, die was blij en tevreden,’ lekker rije, lekker rije’, want hij was dol op autorijden.

Vanaf 1978 verscheen Gerard niet meer in de Wageningse straten, zijn gezondheid liet te wensen over en bovendien begon hij te verdwalen.
In januari 1981 verhuisde hij naar ‘ Dennenrust’ in Bennekom en een jaar later naar ‘Akkerwinde’ in Lunteren.
In ‘De Veluwepost’ van 22 juli 1981 verscheen een paginagroot artikel met de naam ‘Ode aan Gerard Slotboom’ , waarin ook een oproep om een kaartje te sturen. Gerard ontving er honderden.

Gerard Slotboom overleed op 19 juni 1987 in Lunteren, hij werd begraven op de algemene begraafplaats in Wageningen.

Foto’s: Collectie familie Slotboom / Henk Slotboom

Door: Henk Slotboom