Wageningse bandjes in de jaren 80

door

Het Wagenings Stadsjournaal maakte in de 80′er jaren diverse videoclips voor Wageningse bandjes. In 1989 werden de Trixies vastgelegd met het nummer Crisis. Een nummer dat ook in deze tijd goed kan gaan scoren. De opnames zijn onder andere gemaakt in het Wageningse Binnenveld en in de Blauwe Kamer. Of de band nog bestaat? Wie het weet mag het zeggen!

Door: Wagenings Stadsjournaal

3 gedachten over “Wageningse bandjes in de jaren 80”

  1. “Of de band nog bestaat? Wie het weet mag het zeggen!”

    Ik weet niet precies in welk jaar ze begonnen zijn, maar voordat ze de Trixies heetten, noemden ze zich The Beautiful Di’s en hadden ze een engelstalig repertoir. Het was een van de bands die repeteerden in de Wagban oefenruimte op de 1e verdieping van Jongerenvereniging Unitas. The Beautiful Di’s bestonden in ieder geval in 1986, en speelden op het allereerste Wagban ‘Hou je vast’ Festival in mei dat jaar.
    In 1989 kwam de switch naar nederlands repertoir en de naamswijziging. Er kwam zelfs een heuse CD, genaamd ‘Silhouet’, waar bovenstaand nummer ook op staat. Ook was er ooit een ‘internationale tour’ naar Berlijn, weet ik nog.
    De gitarist heet Ton (van Dortmund??), en de zanger naar mijn beste herinnering Arjen of Arjan.

    Zoals bij zovele studentenbands viel het langzaam maar zeker uiteen zodra mensen uitzwierven na hun afstuderen. Ik geloof dat ze nog op de Wagban-poster van 1993 staan, maar of ze toen nog echt actief waren als band, of dat dat alleen een soort reunie-optreden was, geen idee. Ze bestaan in ieder geval niet meer. Ik weet niet of dat heel erg is. 😉

    Beantwoorden

  2. Wij zijn idd gestart in ’86 met The Beautiful Di’s (inspired by the royal beauty of lady Di, maar ook met ’n kwinkslag naar Het mooie dat dood gaat ).Beetje maatschappij kritisch, over hoe wij met ouderen omgaan, Sandinisten en ruimtevluchten van de Chalenger bv. De videoclip is opgenomen door Mugmedia met gevaar voor eigen leven; ene hand de camera en de andere om zich vast te houden op de motorkap. Locatie was de inmiddels gekapte ‘populierenkathedraal’ in het Binnenveld en gaat over liefde die dood gaat.
    Na dat desafrapeuze gedonder van Charles met Camila zijn we op zoek gegaan naar een onbezoedelde inspiratiebron van gelijk nivo en zijn na een gedegen zoektocht uitgekomen bij een bron van gelijke status; Beatrix, vandaar Trixies dus…en zijn gelijk geswitched van Engels naar Nederlandstalig (kwam nog harder binnen). Trixies bestond uit Ton v Dortmont (gitaar) Arjan Brekelmans (zang en sax) Guus Bongers (bas) en Eric Meijer (ikzelf).
    Ik drumde tegelijkertijd in ‘Het Ultieme Bachanaal’, een experimentele theatrale band met 2 bassisten (Hassan en Mark) en speelde vaak op WagBan-festivals en in psychiatrische instellingen, nou het leek soms wel een gekkenhuis!
    Speel nu in Splaszh, een band met groovy nr’s uit ’70-’90 als Ian Dury, Talking Heads, Chic, James Brown etc.
    Daarnaast speel ik Hangmuziek(.nl) en verzorg muzikale omlijsting van events. Behalve Ton heeft de rest de instrumenten in de wilgen gehangen, of dat erg is weet ik ook niet Bram….

    Beantwoorden

Plaats een reactie