Scheve Kees

Kees Mulder was in WW II verzetsstrijder van het eerste uur en was erg actief samen met Dien Veenendaal-Meurs, beiden hebben ook veel samengewerkt.

Kees bracht neergeschoten vliegtuigbemanningen en ontsnapte krijgsgevangen in de jaren 1943 – 1945 over de Rijn terug naar de eigen troepen in de Betuwe. Hij moest deze mensen meestal even onderbrengen voor de kust veilig was om ze over de Rijn  te brengen. De grafkelder van de familie Hesselink van Suchtelen was zijn schuilplaats voor de Duitsers die zich niet waagden in een grafkelder, daar komt bij dat hij het uitzicht had op de toegang van de begraafplaats en een deel van de Buissteeg zo zag hij ze al van verre komen en konden zij zich tijdig in de schuilplaats terugtrekken.

Grafkelder van de fam. Hesselink van Suchtelen van hieruit kijk je naar de ingang van de begraafplaats.

Vaak werden de ondergedoken vliegbemanningen aangevoerd door Dien Capelleveen-Meurs die met haar paard en wagen, waar zij de mensen verborg onder het hout wat zij moest vervoeren van en voor de Duitsers, zo kon zij ze dan ergens in het bos overdoen aan Kees. Er wordt ook gezegd dat zij een schuilkelder achter op de begraafplaats hadden kort bij de wielerbaan gegraven, door Hent Caspers en zijn mensen ik heb Kees daar nooit over gehoord als hij aan de koffie zat bij ons thuis en vertelde wat hij alzo had gedaan en meegemaakt en vaak doodsangsten uitstond. Hij liep altijd wacht op de begraafplaats en had een doorgeladen stengun onder zijn jas. Op een avond gingen mijn vader en Bertus van Schaik naar het land tussen de begraafplaats en de wielerbaan, het was net spertijd geworden en er kwamen vliegtuigen over, zij waren op de begraafplaats toen er plotsklaps iemand met een stengun gericht voor hen stond en met een ferme gvd Willem en Bertus dat scheelde niet veel of ik had jullie kapot geschoten. Daar zat de schrik er dus goed in aan beide kanten, zij hebben toen afgesproken als ze weer naar het land zouden gaan dat ze dan een deuntje zouden fluiten een bekend lied wat bij de Duitser niet bekend was dan wisten zij allen dat het goed was er werd om de zoveel tijd een ander lied gekozen om niet herkend te worden. Als de kust veilig was ging Kees zijn mensen wegbrengen nooit grote aantallen dat gaf teveel risico dus op de fiets of lopend gingen zij dan richting Rijn. Vaak werd het kleine veer gebruikt bij huize “de Wolfswaard”, was het er niet veilig genoeg naar zijn zin werd een andere plek gezocht om iedereen over te zetten met een roeibootje en lappen om de roeispanen.

Deze verhalen van Kees Mulder die een goede vriend des huizes was zijn mij altijd bijgebleven het waren heldendaden die zij verricht hebben in deze moeilijke tijden.

Het is jammer dat Kees en Dien nooit vermeld zijn in diverse boeken die uitgebracht zijn ik noem er één Kleine Kroniek van het verzet in Wageningen over de periode 1940-1945 door Frans van der Have waar Kees zijn naam heel zijdelings in voorkomt, dit boekwerk is geheel gericht op de gereformeerde verzetsgroep en dat is jammer ook anderen hebben zich bewezen in WW II.
Het meest frappante is dat Kees van de Amerikanen wel een onderscheiding voor bewezen moed heeft gekregen en pas vele jaren na de oorlog kreeg hij hier een onderscheiding dat heeft Kees zelf nooit zo erg dwars gezeten zij hij zelf altijd.

Kortom het was een fijn iemand om mee om te gaan ik heb nog met een zus en een nicht van hem zitten brainstormen over wat hij allemaal heeft gedaan zijn zus was al veel kwijt over deze beroerde tijden. Als je in Wageningen naar Kees Mulder vroeg kende bijna niemand hem maar vroeg je naar de scheve Kees wist iedereen wie dat was.

Tot slot als er mensen zijn die een foto van Dien Meurs hebben zou ik die graag willen kopiëren er zijn geen foto’s van haar als één van haar met de groentekar en paard Poppie.

Graf Kees Mulder

door: Willem Ruisch

10 gedachten over “Scheve Kees”

  1. Goede avond, ik ben toevallig op jullie site terecht gekomen door verdere familie. maar ik vind het geweldig dat jullie dit onder de aandacht brengen. Maar mijn moeder is de kleindochter van Dien veenendaal meurs, maar de naam staat verschillende malen verkeerd geschreven, of het moet een andere dien zijn. Maar de oma van mijn moeder is dien veenendaal meurs, en ze had een groentenwagen met paard genaamd poppie, en ze werkten samen met kees. En bij het rode kruis, en vele waren onder de indruk van haar o.a de duitsers. Ik hoop dat ik jullie hiermee heb geholpen . Vriendelijke groet Vanessa voskamp

    Beantwoorden
  2. I am an Australian woman and have recently had the privilege of meeting Christiaan Eickhoff whom is the stepson of Kees Mulder. He lives in beautiful residential care at Bowditch Hostel in Lindisfarne Tasmania. He has many newspaper articles, photos and stories from his ‘father’s ‘ time during and after the Second World War.which I find fascinating. Christiaan is a lovely man and I am assisting him in researching more about his family and where he lived during the war.
    Regards
    Gemma Meincke

    Beantwoorden
    • Hi Gemma
      I went to visit Christiaan Eickhoff yesterday 15oct and unfortunately he can not remember you however he showed me all of the newspaper cuttings and photos he had and i was very lucky that was prepared to part with them. He is a true gentleman he was very helpful we connected right away because we were born only just around the corner from each other it was an amazing visit i have been invited back which i intend to do.
      Cheers Jan (John)

      Beantwoorden
      • My wifes name is Susan, she is the oldest daughter of Christiaan Jan Eickhoff who was the stepson of what she was told was Kaas Mulder. Her father has been astranged since she was about 25. She is now 54. She has very few stories of her step grandfather as her fathers memories of the war were not readily shared as he was traumatized by that time period. But she remembers that her father was smuggled out of the Netherlands with some British soldiers by Kaas/ Kees. He ended up in England and then sailed to America before ending up in Indonesia before the end of the war. He was a tall boy so at 17 he ended up in the “Dutch Marines” . Kaas/Kees had cocker spaniels that he breed. My wife remembers that her father says that he would walk the dogs and they would use that as a way to move the soldiers from one place to another. Her dad ended up being captured and put in a camp. His mother walked a long way to get him out using the argument that his surname was German not Dutch, as he was a young teenager he was released and it was shortly after that Kaas/Kees organized for him to be secreted out of Holland. She was always told there was a street named after Kaas /Kees. Sadly Christiaan doesn’t have anything to do with his four children or their families. Years ago he was told that it was his choice to have contact with his first family, since then he has not contacted any of them. Now he probably doesn’t know who any of them are.

        Beantwoorden
        • I am a historian from Wageningen, researching the history of the resistance in Wageningen. I am particularly interested in Kees Mulder. If anyone has and is willing to share information about Kees Mulder, that would be very helpful. If he is still alive, I would also very much like to get in touch with Christiaan Eickhoff. Please contact me at e.vanroekel@gmail.com.

          Best wishes,

          Evertjan van Roekel

          Beantwoorden
  3. Dear Gemma,
    Is it possible that Christiaan Eickhof som pictures about this two unforgetable persons send to me?
    I search photos from Kees and Dien Veenendaal-Meurs I ask a sister in law from Kees but she has no photos and newspaper artikels. She is dead. In Wageningen is one way named Kees Mulderweg.
    Iff I can help you to find familie for Christiaan let me no maby I can help.

    Regards,

    Willem Ruisch
    Bennekomseweg 182
    6704AL Wageningen
    Netherlands

    Beantwoorden
  4. L.S. Ik woonde in de jaren 1950- ’60 in de Matenstraat en Dien kwam met haar groenteknar met paardje ook bij mij en leverde mij de groenten en aardappelen. Geweldige aardige vrouw. Ja toen kon je nog voor je huis alles kopen .
    melk. brood en groenten. Mooie tijd hoor. Rein.

    Beantwoorden
  5. 26 maart 2023 om 15.13pm
    Ik ben geboren aan de Diedenweg in Wageningen in 1945 op nr. 111, later omgenummerd naar 137. Als kind heb ik Kees gezien terwijl hij over de zandweg die de Diedenweg toen nog was, voortsnelde, van huis naar huis, snel de fiets tegen het hek gooide en als een wervelwind de krant (Het Volk?) door de bus gooide. Het ging altijd met hoge snelheid en ik meende dat hij een soort van alpinopet droeg. Hij maakte toen al een onvergetelijke indruk op mij. In de familie werd met respect en achting zijn naam genoemd.

    Walter Knoop
    Van Goghstraat 7
    6813 HD Arnhem

    Beantwoorden

Laat een antwoord achter aan R.de Weijer van Ree Reactie annuleren