Johan Karsch was een bevlogen kunstenaar die onverwacht op 33-jarige leeftijd overleed aan een hartaanval. Door zijn grote werklust liet hij desondanks zo’n 800 kunstwerken na.
Johan Karsch werd geboren in 1945 in Renkum. Hij was autodidact. Later heeft hij nog wel een cursus boetseren gedaan aan de kunstacademie. Hij had duidelijk kunstenaarsbloed. Toen hij nog weinig geld had, leerde hij zichzelf lassen om in zijn vrije tijd beelden te creëren van stukken oud ijzer. Daarnaast maakte hij beelden van polyester. Hij is echter vooral hij bekend van de bronzen beeldjes met levendige figuren, zoals spelende kinderen, sporters, boeren, muzikanten. Hij boetseerde die in bijenwas, maakte er een mal van waarin het brons werd gegoten. Dit deed hij grotendeels zelf bij een bronsgieterij in Rumpt. In 1971 kwam hij met zijn gezin naar Wageningen, omdat hij aan de Niemeijerstraat een pand van een voormalig aannemersbedrijf kon betrekken. Hij gaf ook les en gaf ruimte aan jonge kunstenaars om zich te ontwikkelen.
Karsch was ook een actievoerder met protesten tegen de Vietnam oorlog en tegen burgerlijkheid en kwam op voor de waardering en belangen van kunstenaars. Uit zijn In Memoriam door Adri de Waard spreekt hoe hij als persoon en kunstenaar was. “Johan’s leven was één brok turbulentie. Een niet te stuiten woeligheid die zich uitte in zijn privéleven, zowel als in zijn kunstenaars-zijn. Buiten zijn atelier een verwoed liefhebber van paardrijden, watersport en reizen, daarbinnen een bewogen schepper van bronzen beeldjes en beelden waar de dynamiek van afstraalde.” Na zijn dood is een boekje over Johan Karsch gemaakt waarvan een exemplaar is in te zien in het gemeentearchief.
In Nieuw Kortenoord is een straat naar hem vernoemd.
Door: Pauline Schakenbos