Hergebruik dient niet alleen een economisch belang
De jonge architect C. J. Blaauw (1885-1947) ontwierp drie laboratoria in Wageningen waarvan zich er twee op de Wageningse berg bevinden. Het Microbiologisch Laboratorium en het Laboratorium voor Plantenfysiologie (Schip van Blaauw) zijn in 1922 gerealiseerd in een voor die tijd spraakmakende architectuur en hoge kosten.
Het Laboratorium voor Tuinbouwplantenteelt (Haagsteeg 4) zou een jaar later in (1923) in een versoberde, zakelijkere vorm worden uitgevoerd wegens overschreden bouwkosten van de twee voorgangers.
Opmerkelijk aan de gebouwen is het met name voor onderwijsgebouwen afwijkende, op plasticiteit en decoratieve vormgeving gerichte uiterlijk. Daarbij is gebruik gemaakt van verschillende materialen als hout en kalksteen, waarbij in de expressieve vormgeving duidelijk estethische kwaliteiten op de voorgrond treden.
Binnen de rijke vormentaal van de Amsterdamse schoolstijl is vervolgens de (veelal expressieve) toepassing van baksteen kenmerkend, het horizontale karakter (gekoppelde ramen met zwaar uitgevoerde dorpels) met speelse verdelingen van diverse elementen over de gevels onder forse dakoverstekken, de brede opzet en sierlijke paraboolvormige bogen gecombineerd met gevelbeelden.
Deze zijn van de hand van Johan Polet (1894-1971), die voor veel gevelbeelden aan Amsterdamse schoolgebouwen in hout of steen, verantwoordelijk is geweest.
De oorspronkelijk tuin werd ontworpen door de beoemde tuinarchitect L. Springer. Aan de achterzijde is nog steeds een pad zichtbaar dat langs door de nieuwe woonwijk voert. De aanleg valt niet onder de rijksbescherming door de te geringe mate waarin deze bewaard is gebleven.
De Vakgroep Tuinbouwplantenteelt verruilt in 1950 het oude pand voor een mooi nieuw ingericht laboratorium gesitueerd achter het oude gebouw. Thans is in dat laboratorium sportinstituut de Plataan gevestigd. Vanaf de vijftiger jaren zetelde de vakgroep Veevoeding ( later de Leerstoelgroep Diervoeding) in het oude laboratoriumgebouw aan de Haagsteeg.
Sinds het vertrek naar Zodiac in 1997 is het gebouw in gebruik als bedrijfsverzamelgebouw voor meerdere bedrijven: “Hergebruik dient niet alleen een economisch belang. Ook is het vaak een goed middel om het monument in goede staat te behouden en indien nodig te restaureren”
Meer informatie www.amsterdamseschoolwageningen.nl
Het gebouw staat dan enige jaren leeg totdat in 1984, na een korte tijd gekraakt te zijn geweest, Woningbouw Vereniging Gelderland het pand koopt. In Wageningen zijn de meeste kraakpanden ontruimd maar er is een grote groep jongeren actief die een eigen woon-werk gemeenschap willen realiseren. In samenwerking met architect Pieter Roza worden plannen ontwikkeld en 1986 gaat de verbouw van de school, in zelfbeheer van bewoners en gebruikers, van start. Op de boven verdieping worden twee woongroepen gehuisvest. Op de tussenverdieping en de begane grond is ruimte voor allerlei kleinschalige activiteiten en een theaterzaal. De Wilde Wereld wordt in 1987 in gebruik genomen en bestaat inmiddels meer dan 30 jaar. Het pand is een begrip geworden in de Wageningse samenleving. Een grote verscheidenheid aan mensen en organisaties hebben er een deel van hun geschiedenis liggen waaronder de Homogroep Wageningen, diverse theatergroepen zoals Lens, 30+ Dance, klussers in de fiets- en motorwerkplaats; tot aan de dag van vandaag wordt het pand intensief gebruikt.
Aan de zuidzijde van het gebouw bevind zich een opvallend detail dat nog herinnerd aan de scheikundelessen in de school: een zonnevenster.
Iets verderop ziin aan de zuidgevel nog sporen uit de tweede wereldoorlog zichtbaar: In de weken na 17 september 1944 lag Wageningen voortdurend onder vuur. In de muur zijn de granaatinslagen nog duidelijk zichtbaar.
In 2000 kwam het terrein en de villa te koop. Sinds zijn de villa en de tuin het onderkomen van beeldengalerij 
Het gebouw is een ontwerp van het bekende Delfts-Rotterdamse architectenbureau